Er is eens tegen mij gezegd, “jij bent een emotioneel expressionist”. Daar kon ik me wel in vinden, hoewel ik niet onder een noemer geplaatst wil worden. Zijn wij kunstenaars dat tot op zekere hoogte misschien niet allemaal?In 1999 ben ik afgestudeerd aan de Academie Minerva in Groningen. Richting tekenen en schilderen (autonoom). Met hele grote interesse voor de vrijere vormen van grafiek.
De academie als broedplaats, laboratorium, speeltuin. Die manier van werken heb ik willen behouden. Het onderzoek, graven in een thema. Op zoek naar de diepere lagen. Experimenteren met materiaal in dienst van het werk dat ik wil maken. Eerst is er de emotie. Dan het werken, zoeken naar oplossingen. Het onderbewuste en het rationele gaan een samenwerking aan om te komen tot een werk dat op zichzelf kan staan.Ooit heb ik van mijn oma albums vol familiefoto’s geërfd. Een terugkerend thema in het werk is de geschiedenis van mijn moeder en daarmee ook die van mijzelf.

Sinds een paar jaar ben ik aangesloten bij kunstcollectief Smalt. Gezamenlijk houden we ons bezig met diverse thema’s. Thema’s waar ik in eerste instantie niet aan zou denken, maar heel mooi zijn om aan te werken.
Dat contact met andere kunstenaars is voor mij belangrijk en voedend. Heel veel plezier heb ik in het lezen van gedichten om naar aanleiding daarvan werk te maken.
Ik werk met gemengde technieken op papier of doek. Inkt, krijt, grafiek, collage en soms ruimtelijk. Soms waag ik me aan een animatie omdat ik het een mooie toevoeging vind om mijn werk te zien bewegen.